Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tussilago farfara & Taraxacum parnassicum

fotò
fotò
Erbo-de-la-pato

Tussilago farfara

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.

Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.

Descripcioun :
L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countràri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou ràumi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).

Port : Erbo
Taio : 8 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Ribiero - Ouraias - Limas - Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse)

Taraxacum parnassicum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit bai.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin trachis dins li pelouso pulèu acido (qu'an perdu soun cauquié). Fai partie de la seicioun ERYTHROSPERMA, que coume lou dis lou noum à d'akène roujo. Se recounèis subretout à si fueio que fan de tros en triangle quàsi sènso dènt e sènso pichot tros entre (coume se vèi souvènt pèr li mourre-pourcin). Li bratèio, banarudo e remountanto deforo, soun soudado dedins. Regardo tambèn li petalo dóu deforo en cuié (fotò).

Usanço :
Coume pèr tóuti li mourre-pourcin èi manjadisso, pamens es uno planto aparado marcado sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.

Port :
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 600 à 2600 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum parnassicum Dahlst., 1926

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
R
RR
ges

Tussilago farfara & Taraxacum parnassicum

ges
ges
C
C
R
C
CC
CC

Coumpara Erbo-de-la-pato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse) emé uno autro planto

fotò